Na wysokości trzonów L4, L5 i S1 widoczne artefakty z elementów stabilizujących

Klinicznie: stan po 7 operacjach leczenia spondylozy lędźwiowej. Stabilizacja przeznasadowa L4/L5/S1.

Badaniem objęto odcinek Th8/S3 kręgosłupa.
Spłycenie fizjologicznej lordozy lędźwiowej. Na wysokości trzonów L4, L5 i S1 widoczne artefakty z elementów stabilizujących. Wysokość trzonów kręgów zachowana, nierówności i załamania blaszek granicznych. Guzki Schmorla w trzonach kręgowych Th8 i L1. Osteofity na krawędziach trzonów kręgów.
Na poziomach Th8/Th9, L1/L2, L4/L5 oraz L5/S1 tarcze międzykręgowe o obniżonej IS w obrazach T2-zależnych i na poziomie L4/L5 o znacznie obniżonej wysokości.

Na poziomie L3/L4 szerokopodstawna protruzja tarczy międzykręgowej wraz z osteofitami powoduje redukcję przestrzeni buforowej worka oponowego oraz umiarkowane obustronne ograniczenie otworów międzykręgowych.

Na poziomie L4/L5 osteofity skierowane dokanałowo powodują ograniczenie lewego otworu międzykręgowego. Dodatkowo odczyny zwyrodnieniowe w obrębie blaszek granicznych sąsiadujących trzonów kręgów.

Na poziomie L5/S1 osteofity powodują umiarkowane obustronne ograniczenie otworów międzykręgowych.

Morfologia sygnału rdzenia kręgowego prawidłowa.

W badaniu po podaniu paramagnetyku nie stwierdza się cech patologicznego wzmocnienia kontrastowego.

Jacek 2013-02-01, 14:55